Bloggeluk

Dag lieverds het is vandaag alweer dankbare dinsdag en wat is er weer veel om dankbaar voor te zijn. 

Gisteren schreef Essebes over bloggelukjes en ik wil daar even op doorbreien. 

Ons huis ligt en hangt vol met bloggelukjes. 

In de gang kun je er al helemaal niet omheen, de dromenvanger hangt vol met liefs van creatieve blogdames,

Daarnaast de kaartenrekken die eerlijk gezegd niet veel veranderen omdat ik de engelenkaartjes niet wil verwisselen. Maar zo af en toe vind ik nog een plekje waar een nieuwe kaart mag komen. 

In de huiskamer aan onze grote kast hangen ook wat bloggelukjes en op het ladenkastje ernaast staat een mandje vol bloggeluk. 

Sommigen van jullie zullen vast je eigen creaties herkennen, welke her en der ophangen of staan :). 

Maar naast al dat bloggeluk is er ook wel een gemis om de blogdames die nu aan de instagram zijn of liever facebooken of gewoon druk zijn met hun leven, met hun kids, met hun werk...

Ik mis de geweldige verhaaltjes van Moos waar ik vaak hartelijk om moest lachen, lieve MiM mijn eerste blogdin haar reacties en natuurlijk ook haar blogposts. Die lieve tante Jannie...waar ik mee snailmailde, die heeft het enorm druk met haar postkamer. Sinds ik werk kom ik eerlijk gezegd ook niet meer toe aan snailmailen. 

Zo zijn er inmiddels al heel wat dames die bewust of onbewust niet meer (veel) bloggen of helemaal niet meer. 

Ambela, Jolanda, Ellen, Sil, Lore, Naomi, Jenneke, Conny...hun blogs staan nog allemaal rechts op de pagina hopend dat ze toch nog iets van zich laten horen op hun blog. 

Ik mis die dames, natuurlijk zit er nog een hele verzameling van die dames tussen mijn vrienden op facebook zodat ik ze nog een beetje kan volgen, maar mis hun reacties, hun blogposts. 

Máár daar tegenover staat wel dat er weer andere bloglieverds op mijn pad zijn gekomen, die hier regelmatig een leuke reactie komen achterlaten of me inspireren met hun blogposts.

En natuurlijk zijn er ook nog bloglieverds die me al wat jaartjes volgen en zelf ook al jaren bloggen en gelukkig niet willen stoppen. 

Dankbaar dus voor al die lieverds die op mijn pad zijn gekomen in die drie jaar dat ik blog. Dankbaar voor jullie lieve en leuke commentaar op mijn blogposts, dankbaar voor alle inspiratie die ik bij jullie opdeed en opdoe. 

Ik schreef al eens bloggen is als een warme deken, nou diezelfde lappendeken van de afbeelding (die ik maakte op mijn werk) is onderweg naar Essebes die deze gekocht heeft samen met mijn laatste lappendeken. 

Van het weekend hing deze deken hier thuis, ik nam beide lappendekens mee om te wassen. 

Lieverd als het goed is gaat vandaag het pakket op de post, heel veel plezier ervan!

Wij (op mijn werk) zijn je dankbaar voor je aankoop, waarmee je onze afdeling mode en textiel steunt. Dikke dankjewelknuffels!

Warme creatieve groetjes van Susan