Heb je al gehoord van die tante in Marokko?

Die niet in Marokko woont, maar in Australië ;) hihihi. 

Ik zag vanmorgen opeens een berichtje op Angeline haar blog over een tante die helemaal happy is met alle kaartjes/post die ze uit Nederland ontvangen heeft. http://mijneigenplekkie.blogspot.nl/2014/02/update-je-kaartjes-naar-australie.html

Daar krijg je het toch warm van binnen van als je ziet hoe een tante in Australië een glimlach van oor tot oor heeft van zo'n enthousiaste (re)actie in blogland. 

Wat is het toch mooi om in blogland te mogen verkeren, omringd te zijn door zulke lieve mensen. Lieve acties die op touw worden gezet, lieve mensen die elkaar een warm hart toedragen. Ja het leven is mooi en soms ook zo simpel, iemand blij mogen maken met een simpel kaartje dat de halve wereld over reist. http://mijneigenplekkie.blogspot.nl/2014/01/doe-jij-ook-meewat-zou-ze-opkijken.html

Maar vergeet ook niet je eigen tante of oom die hier in Nederland woont. Een simpel kaartje kan zo'n groot plezier doen. Ik keek vorig jaar mijn doos met bewaarde ansichtkaarten eens door en zag dat vroeger via een ansichtkaart verteld werd dat ze deze week op bezoek kwamen. Ja er was eens een tijd dat er geen internet was, maar ook dat een telefoon niet gebruikelijk was ;). 

Ik belde vandaag mijn broer, maar die was niet thuis. Dacht alleh dan bel ik toch maar mijn vader (we bellen vaker op maandag om een uur of elf ;)) en toen bleek mijn broer daar even op bezoek te zijn. Dus twee vliegen in een klap!

Het telefoontje was maar kort voor ons doen, dus belde ik daarna naar mijn oom die me zaterdag gebeld had en een berichtje ingesproken had om zich te bedanken voor de mooie kaart die ik hem stuurde met een foto van hem en zijn broer...mijn vader, rechts op de foto...die ik gemaakt heb op mijn vaders verjaardag dit jaar...in het zonnetje op het terras op de markt in Maastricht. 

En dat telefoontje was maar heel kort en ik bedacht me dat ik dan net zo goed mijn tante ook nog even kon bellen als ik dan toch al de halve familie aan de telefoon had gehad hihihi. 

Nou mijn tante was helemaal happy dat ik belde en we hebben bijna een uur aan de telefoon gehangen. Ze had toevallig een half uur ervoor nog aan me gedacht zei ze. Ze had mijn engeltje in haar handen gehad bij het samen poetsen met de hulp ;). Kijk soms zijn het de kleine dingen die het hem doen zo'n telefoontje of zo'n kaartje kan mensen heel blij maken en het is maar een kleine moeite. 

Ik heb al bellend wat postzegels uitgezocht en ga daar een leuke kaart van maken voor de tante van Angeline. Met wat oude postzegels en wat postzegels die echt Nederlands zijn. Nu nog een keuze maken uit al die mooie en oude postzegels...maar dat gaat vast lukken en wie weet stuur ik dan nog wel wat andere kaartjes de deur uit. 

Ik vond net een leuke kaart met een oud schip uit Rotterdam en was me aan het bedenken hoe destijds de emigranten gereisd zouden hebben. Ik google eens even en kwam op een interessant artikel http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/6798/de-nederlandse-emigratie-naar-australie.html wat ook best wel heftig is...het was er in ieder geval geen rozengeur en maneschijn. 

Mijn moeder heeft me eens verteld dat hun gezin na de oorlog ook er sterk over gedacht heeft om te emigreren naar Australië en ik kan nu toch wel zeggen dat ik heel blij ben dat ze dat niet hebben gedaan. Ik geloof dat er wel tantes en ooms van mijn moeders kant zijn geëmigreerd. 

En dit is dan de kaart geworden

Ik denk dat ze hier wel happy mee gaat zijn. Wat koningshuis postzegels gecombineerd met andere Nederlandse postzegels. 

Gemaakt op een oude ansichtkaart van Gent...vond dat wel grappig, want had gezien bij Angeline dat er ook kaartjes uit België verstuurd werden. 

Morgen gaat ie op de post naar Australië...

Toeval wil dat ik nog een wereld postzegel heb van Postcrossing.

Warme creatieve groetjes van Susan