Gisterenavond toen ik lekker aan het bijlezen was op diverse blogs...ik was net bij Merula aan het reageren.
Kreeg ik een klap in mijn hoofd (aan de rechterkant), het was een heel raar gevoel, het was net alsof ik een slag tegen mijn hoofd kreeg maar ik zat alleen beneden op de bank.
Ik zag het als een teken om het rustig aan te doen en mezelf dan toch niet teveel vermoeien met op mijn iPhone te kijken naar blogs (wat ik dus meestal, lees altijd doe).
Vandaag deel ik dan ook de leuke post die ik de afgelopen dagen/vorige week naar andere lieve blogsters heb gestuurd, die ik dus nog niet met jullie kon delen.
MiM en jarige dochter Iris kregen maandag post van me, MiM kreeg een elfjes kaart en de jarige jet een kaartje (gewoon omdat ze zo bijzonder is...dat one of a million kaartje) en wat kleins erbij.
Jarige jet Tante Jannie kreeg ook verjaardagspost van mij, ik las dat ze jarig was en heb meteen wat bij elkaar gezocht voor haar.
Voor Lovely Tough Cookie had ik al langer wat in de planning staan, net zoals voor Els.
Maar omdat ik een weekje rustig aan heb gedaan heeft het allemaal wat langer geduurd voordat ik het heb verzonden. Ik heb van beide dames gehoord dat het is aangekomen, dus nu kan ik alles delen :).
Warme creatieve groetjes van Susan
Tjeetje wat akelig. Maar het lijkt me inderdaad een alarm signaal van je lichaam. Ben zinig op jezelf hé? Denk maar aan de adviezen die je aan andere geeft dan komt het helemaal goed. lieve groet Jolanda
BeantwoordenVerwijderenOei dat klinkt niet best..ik wil je niet ongerust maken maar een beroerte begint vaak ook met dit soort gevoelens....pas dus goed op jezelf en houd het in de gaten!
BeantwoordenVerwijderenmeis meis, zeker een teken om een stapje terug te doen, en niet dat dat altijd zo hoeft te zijn hoor, zulke aanslagen op je bolleke zijn niet fijn.
BeantwoordenVerwijderenowwww wat enorm lief van je het ziet er allemaal prachtig uit.....en wat denk je ik heb zo'n mallen set bij Kris ( round robin) besteld voor vlopkes te maken...eerdaags schrijf ik er wel over
lieve groet jenneke
Doe je inderdaad even rustig aan, echt wel doen hè en dus even geen post versturen, geen blogs lezen, gewoon ff niks (moeilijk, ik snap het....).
BeantwoordenVerwijderenwanneer ga je nou inderdaad eens echt wat rustiger aandoen? Zo koekeloeren op telefoon is ook niet echt handig denk ik!
BeantwoordenVerwijderenPas goed op jezelf he!!!
Klap op je hoofd, letterlijk?
BeantwoordenVerwijderenOf zo voelde het?
Hoe dan ook..laat je man nu maar eens soep voor jou maken!
Als hij dat kan(?), hihi.
Rustig an, meis.
Oh Susan, doe het dan maar even rustig aan! Is volgens mij inderdaad ook een teken dat zoiets gewoon even moet!
BeantwoordenVerwijderenMaar wat voor een leuke post maar alweer! :-)
Hey wel rustig aan doen he? Ik kan me voorstellen dat je schrikt van dat gevoel in je hoofd...Laat je inderdaad maar lekker verwennen door manlief! x
BeantwoordenVerwijderenDankjewel lieverds voor jullie berichtjes. Lief van jullie. Niet reageren en niet bloggen, uhm is echt bijna niet te doen. Maar ik zal zorgen dat ik dat wat vaker op groot scherm doe ;).
BeantwoordenVerwijderenTsja manlief voor mij zorgen, mmm dat gaat niet gebeuren, dat hoef ik van hem niet te verwachten...hij is namelijk heel slecht in voor zichzelf zorgen, laat staan voor mij zorgen...
Maar weet je dat is net het frustrerende, ik zorg al zo goed voor mezelf en doe het rustig aan. Pff moeilijk om een weg te vinden met leven met de gevolgen van een beroerte als toch vrij jonge vrouw. Okay nu al van 4.48uur wakker, kom maar niet terug in slaap. Hoop dadelijk als manlief werken is wel weer te kunnen gaan slapen, met een meditatiecd op van Doreen Virtue.
Ik vond het in ieder geval heel eng die knak/klap ín mijn hoofd...heel vreemd om zo'n geluid/gevoel in je hoofd te hebben. Maar ik probeer om het los te laten en me niet te grote zorgen te maken en ik probeer echt om het rustig aan te doen. Dochterlief kookt in ieder geval vandaag. Morgen denkelijk weer de tomatensoep... En och de stof her en der die blijft meestal gewoon wel op zijn plek liggen (least of my worries ;)). Dikke knuffel van Susan die gisterenavond toen ze jullie reacties effe las op een rustig moment een traantje moest wegpinken. Dankjewel lieverds for being you!
Susan.. moet ik me zorgen om je gaan maken?! Want dat doe ik nu toch een beetje wel hoor! Rustig aan doen is misschien moeilijk maar het gaat wel om jouw lijf he. En daar moet je een heel leven mee doen! Liefs!
BeantwoordenVerwijderenAch Suus, goed voor jezelf zorgen hoor! Ik schrik een beetje van je klap. Ik ben heel blij met je kaartje en iris met haar plaatjes. De memo blokjes gingen gelijk mee naar school. Liefs MiM
BeantwoordenVerwijderenEls is heel blij met je post :D
BeantwoordenVerwijderenEn wenst je veel beterschap, goed zorgen voor jezelf. Al is dat niet altijd even makkelijk, liefs Els